سلامتی

بارداری استرس زیادی را به بدن وارد می‌کند. در دوران بارداری، بدن شما تقریبا 50 درصد مایعات و خون بیشتری برای تامین نیازهای کودک در حال رشد شما تولید می‌کند. این مسئله می‌تواند شرایطی را ایجاد کند که بدن شما ناتوان به کنترل این خون و مایعات تولید شده، شود . وقتی صحبت از بارداری و تورم می شود، علل ایجاد کننده اصلی این تورم عبارتند از:

. مایع اضافی تولید شده در دوران بارداری، که سیستم لنفاوی را تحت فشار قرار می‌دهد.
. تغییرات هورمونی در حال وقوع در زمان بارداری (افزایش سطح پروژسترون، استروژن، HCG و پرولاکتین).
. تغییرات در نفوذپذیری عروق که باعث نشت پلاسما و در نتیجه ایجاد ادم می‌شود.
. فشار وزن و اندازه جنین در حال رشد بر عروق و شبکه لنفاوی اندام تحتانی و لگن

چگونه می‌تـوان تورم‌های ناشی از لنف ادم را در دوران بارداری مدیریت کرد؟

راه‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید توسط این روش‌ها به مدیریت تورم مربوط به لنف ادم در دوران بارداری و بعد از آن کمک کنید. البته قبل از هر چیز، مهم است که با پزشک زنان خود در مورد علائم صحبت کنید و اطمینان لازم حاصل نمایید که همه اقدامات انجام شده برای شما و کودک شما مناسب است. باید توجه داشته باشید که تورم در طول زمان، نسبت به قبل ممکن است به طور بالقوه بدتر شود.

نکاتی در مورد کنترل لنف ادم برای بانوان باردار

مدیریت لنف ادم در دوران بارداری باید فرآیندی مشابه به زمان کنترل لنف ادم در حالت غیربارداری باشد . اگرچه ممکن است دوران بارداری نیاز به توجه بیشتر داشته باشد، زیرا مادر و جنین، هردو درگیر با خطرات این بیماری هستند!
چند نکته مهم که باید در مورد لنف ادم در دوران بارداری به خاطر بسپارید عبارتند از:

. سعی کنید هر روز جوراب‌های فشاری به پا کنید و پاهای خود را در شب بالا نگه دارید.
. با پزشک لنفولوژیست خود مشورت کنید که چگونه می‌توانید برنامه روزانه و شبانه خود را برای مقابله با تورم به وجود آمده در بدنتان، بهبود ببخشید. شاید نیاز به استفاده از روش‌هایی مانند بانداژ یا جلسات تخلیه لنفاوی دستی در منزل یا کلینیک باشد.

. افزایش وزنی که در دوران بارداری تجربه می کنید، مشکلات لنفاوی در پاها را تشدید می‌کند. پس حتما به توصیه های مشاور تغذیه و حفظ وزن مناسب توجه کنید.
. پرخوری نکنید. اجتناب از هوس‌ها در دوران بارداری دشوار است ، اما باید به یاد داشته باشید که هر یک کیلو وزن اضافی، تأثیر مستقیمی بر تورم بدن شما دارد. سعی کنید مصرف نمک را بسیار کاهش دهید.

. از افتاب دوری کنید. گرما علاوه بر تشدید تجمع مایع لنف، تحمل جوراب های فشاری را دشوار می کند.
. افزایش وزن جنین در ماه‌های آخر، باعث ایجاد انواع دردها می‌شود. ورزش ممکن است بهترین راه حل برای کنترل درد باشد. راه رفتن در آب می‌تواند در دوران بارداری برای افراد مبتلا به لنف ادم بسیار کمک کننده باشد.
. استراحت کافی و مناسب داشته باشید.

. احساس ناامیدی و تنهایی نکنید. غذای مناسب مصرف کنید، و از لباس‌های مناسب استفاده کنید و سعی کنید فعالیت های روزمره زندگی که باعث نشاط شما می شود را حفظ کنید.
اگر لنف ادم دارید اول ورم را کنترل کنید و بعد باردار شوید.
طی بارداری ویزتهای منظم لنفولوژِ داشته باشید. سعی کنید پزشک لنفولوژیست و زنانتان را بهم معرفی کنید.

در طی بارداری مخصوصا ماههای اول با اندجام بانداژ و … کاملا بر روی ادم کنترل داشته باشید که در ماههای بالاتر که وزن بالاتر است دچار مشکل نشوید.
پیاده روی و ورزش روزانه را فراموش نکنید
به خاطر داشته باشید که داشتن مراقبت و توجه لازم در دوران بارداری به نفع مادر و کودک است . در تمام معاینات پزشکی خود شرکت کنید.

آیا استفاده از پروتز پستان پس از ماستکتومی ضروری است؟

در جراحی برداشتن کامل پستان، بخش عمده ای از عضلات قفسه سینه حذف می شوند. به همین دلیل، عضلاتی که در نواحی اطراف ناحیه پستان قرار دارند اعم از شانه، پشت، پهلو، بازو و عضلات باقیمانده در قفسه سینه همواره به دنبال آن هستند تا فشار وارد بر این ناحیه را کاهش داده و به بهبود آن کمک نمایند.

به این ترتیب، جای خالی عضو برداشته شده باعث اعمال فشار بیشتر بر این نواحی نیز خواهد شد. این فشار اضافی در نهایت منجر به ایجاد درد بیشتر و احساس خستگی در عضلات یاد شده می گردد. به طوری که این خستگی مانع از جریان صحیح مایع لنفاوی در دست و رسیدن به تنه شده و در نتیجه بروز لنف ادم را در بازوها و ناحیه جراحی شده اجتناب ناپذیر می کند.

یکی از راه های مناسب برای پیشگیری از ایجاد ورم لنفاوی در افراد مبتلا به سرطان پستان، استفاده از پروتز پستان پس از ماستکتومی است. قرار دادن پروتز استاندارد به جای پستان برداشته شده، کمک می کند تا تعادل عضلانی در دو طرف قفسه سینه برقرار شده و میزان فشار وارد بر عضلات بازو، پهلو، پشت و قفسه سینه کاهش پیدا کند. لذا استفاده از پروتز پستان برای افراد مبتلا به لنف ادم و کسانی که جراحی ماستکتومی انجام داده اند ضرورت دارد.

روش استفاده از پروتز پستان برای افراد مبتلا به لنف ادم چگونه است؟

روش به کار بردن انواع پروتز شامل پروتز خارجی و یا جراحی پروتز ، کاملا به خواسته بیمار و انتخاب وی بستگی خواهد داشت. افراد می توانند پس از مراجعه به یک پزشک حاذق و مشورت با وی، بنا بر شرایط خود، بهترین روش را انتخاب نمایند.

در افراد مبتلا به لنف ادم، بهترین زمان انجام جراحی بازسازی پستان و جاگذاری پروتز، دقیقا بلافاصله پس از جراحی ماستکتومی است. به طور کلی، انجام همزمان جراحی ماستکتومی و جراحی بازسازی، نتیجه خوب و موثری در بر خواهد داشت.

اما افرادی که قصد دارند مدتی پس از انجام جراحی ماستکتومی برای انجام جراحی پروتز پستان اقدام نمایند، بهتر است حداقل دو تا سه سال مراقبت های ویژه را رعایت کرده و سپس برای انجام این عمل بازسازی اقدام کنند.

البته برای افرادی که در مرحله پس از جراحی ماستکتومی قرار دارند، استفاده از ترکیب پروتز خارجی پستان و سوتین مناسب می تواند مزایای جراحی پروتز را تا حدودی در بر داشته باشد. به این ترتیب، تعادل عضلانی در دو طرف بدن رعایت شده و فشار کمتری بر ناحیه قفسه سینه اعمال خواهد شد.

حتی پس از استفاده از جراحی پروتز نیز پوشیدن سوتین های مناسب به حفظ جریان لنف در بدن کمک خواهد کرد. این نکته را در نظر داشته باشید که سوتین هایی با بندهای نازک می توانند در مسیر جریان لنف اختلال ایجاد نمایند. در نتیجه، در اثر فشار وارده از سوی بند سوتین، ایجاد ورم لنفاوی اجتناب ناپذیر خواهد بود.

بنابراین در هنگام استفاده از سوتین باید به این نکته توجه نمود که بند شانه و قسمت پهلوها آن فشاری بر بافت های ناحیه وارد نکنند.

چه زمان هایی استفاده از پروتز پستان برای افراد مبتلا به لنف ادم ضروری است؟

استفاده از پروتز پستان برای افراد مبتلا به لنف ادم باید در طول روز انجام گیرد. علت این مساله به فعالیت های روزانه و تحرک بالای افراد در طول روز بستگی دارد. افراد در زمان استراحت می توانند پروتز خود را خارج کنند تا مسیرهای لنفاوی باز مانده و از تجمع مایع لنف پیشگیری به عمل آید.

به طور کلی، استفاده از سوتین چه برای افرادی که تحت جراحی ماستکتومی قرار گرفته اند و چه برای کسانی که هنوز این جراحی را انجام نداده اند باید به روز محدود شود. زیرا عدم استفاده از سوتین در هنگام شب، به بهبود جریان مایع لنف در بدن کمک خواهد کرد.

آیا استفاده از پروتز پستان پس از ماستکتومی باعث بروز یا تشدید لنف ادم می شود؟

بر اساس نظر دکتر شهپر حقیقت، پزشک لنفوتراپیست، اتفاقا عدم استفاده از پروتز پستان خارجی یا عدم انجام جراحی پروتز ، باعث بالا رفتن احتمال بروز لنف ادم خواهد شد.

علت این مساله، افزایش عدم تعادل بین اعضای دو طرف بدن بوده که فشار بر ناحیه قفسه سینه را افزایش می دهد. در واقع، استفاده از پروتز خارجی و یا انجام جراحی پروتز پستان باعث برقراری مجدد تعادل در دو طرف بدن شده و از بروز لنف ادم پیشگیری به عمل خواهد آورد.

البته مزایای استفاده از پروتز سینه تنها زمانی برای شخص مشهود است که پروتز همراه با یک سوتین مناسب مورد استفاده قرار گیرد. از مشخصه های سوتین های مناسب برای افراد مبتلا به لنف ادم می توان به داشتن بندهای پهن و تنگ نبودن ناحیه پهلوی سوتین اشاره نمود.

هر چند بسیاری از افراد با تصور غلطی که از پروتز دارند، از پروتز سینه استفاده نمی کنند. اما لازم است بدانید که استفاده از پروتزو سوتین مناسب، مخصوصا برای افرادی که سینه های بزرگی دارند، امری لازم و ضروری است.

زیرا وجود جاذبه زمین باعث می شود تا در طول روز و در حال انجام فعالیت های روزانه، مایعات در جای خالی بافت های برداشته شده تجمع یافته و منجر به ایجاد ورم گردند. تمامی این مسائل حتی در افرادی که تنها بخشی از پستان خود را در جراحی از دست داده اند، اهمیت دارد.

عدم استفاده از پروتز سینه برای مدت طولانی و وجود نامتقارنی در عضلات بدن عوارض دیگری را نیز در پی دارد. ابتلا به آرتروز گردن و انحراف ستون فقرات گردنی از مهم ترین این عوارض به حساب می آیند.

مزایای روانی استفاده از پروتز پستان در افرادی که جراحی ماستکتومی انجام داده اند چیست؟

استفاده از پروتز خارجی علاوه بر پیشگیری از بروز یا تشدید لنف ادم، اثرات روانی خوبی برای بیمار در پی دارد. در واقع، حضور یک جایگزین در محل پستان برداشته شده، باعث می شود تا حس خجالت زدگی احتمالی در بیمار کم رنگ تر شود. علاوه بر این، حفظ ظاهر اندام که معمولا برای بانوان بسیار اهمیت دارد، با استفاده از پروتزهای خارجی استاندارد امکان پذیر است.

با توجه به اینکه بافت پروتز بسیار به بافت پستان شبیه است، بنابراین در هنگام لمس آن نیز هیچ گونه احساس ناخوشایندی به بیمار القا نخواهد شد.

انواع پروتز پستان کدام اند؟

پروتزهای مثلثی و پروتزهای اشکی، دو نوع خاص از پروتز هستند. افراد می توانند از هر یک از این موارد به عنوان جایگزین پستان برداشته شده، استفاده نمایند. اما برای آن دسته از بیمارانی که با اختلال لنف ادم روبرو هستند، معمولا استفاده از پروتزهای اشکی توصیه نمی شود. علت این مساله به نوع سیلیکون استفاده شده و وزن بیشتر این پروتزها نسبت به نوع مثلثی آن ارتباط دارد.

از نظر دکتر شهپر حقیقت، انتخاب بهترین پروتز پستان برای بیماران مبتلا به اختلال لنف ادم تنها باید توسط متخصصین این امر انجام گیرد. معمولا افراد برای خرید بهترین پروتز باید از نظر اندازه پستان و وضعیت اندام بررسی شوند. همچنین توجه به حساسیت های بیمار به کارشناسان کمک می کند تا بهترین انتخاب را برای بیمار انجام دهند. این نکته را در نظر داشته باشید که واکنش بدن افراد مختلف به پروتز سینه متفاوت خواهد بود.

علاوه بر این، پروتز باید در داخل سوتین مخصوص قرار داده شود. این کار از جابجایی و یا افتادن پروتز جلوگیری خواهد کرد. سوتین های مخصوص پروتز عمدتا پهلوها و بندهای پهنی داشته و برای جریان یافتن مایع لنف مناسب تر هستند. دقت کنید که در ساخت سوتین های مخصوص لنف ادم به هیچ عنوان از فنر استفاده نمی شود. این کار مانع از اعمال فشار اضافی بر بافت های ناحیه تحت درمان خواهد شد.

آیا با تاثیر پروبیوتیک لنف ادم و کاهش این بیماری آشنا هستید؟ تصورش را بکنید که با تغییر کوچکی در برنامه غذایی می توان تا حدودی به کاهش ورم ناشی از لنف ادم کمک کرد. در این نوشتار ابتدا به توضیح لنف ادم و درمان لنف ادم پرداخته می شود. این بخش برای آن دسته از خوانندگانی که مقالات پیشین را در مورد لنف ادم مطالعه نکرده اند، مفید است. سپس این مقاله با تشریح تاثیر پروبیوتیک ها در کاهش لنف ادم ادامه می یابد.

لنف ادم به چند نوع تقسیم می شود؟

قبل از بررسی تاثیر پروبیوتیک در کاهش لنف ادم بهتر است ابتدا لنف ادم و انواع آن را بشناسیم. لنف ادم یک شرایط پزشکی بسیار آزاردهنده است که با ورم مزمن خود را نشان می دهد. لنف ادم بر پایه علت پیدایش آن، به دو نوع زیر تقسیم بندی می شود:
⦁ لنف ادم اولیه
⦁ لنف ادم ثانویه

در لنف ادم اولیه علت مشخصی برای ایجاد ورم لنفاوی به دست نمی آید. به نظر می رسد زمینه های ژنتیکی عامل بروز این نوع لنف ادم باشند. لنف ادم اولیه، نوزادان، کودکان و بزرگسالان را ممکن است درگیر نماید.
در مورد لنف ادم ثانویه به طور معمول، می توان علت ایجاد ورم را مشخص کرد.

جراحی، عفونت، درمان های سرطان یا هر عاملی که به رگ های لنفاوی یا غده های لنفاوی آسیب زند، می تواند آغازگر این بیماری شناخته شود.
فارغ از این که عامل بروز لنف ادم مشخص یا غیر مشخص باشد، روش های کاهش ورم در هر دو نوع لنف ادم تفاوتی ندارند و تقریبا یکسان هستند. در نتیجه تاثیر پروبیوتیک ها در کاهش لنف ادم برای هر دو نوع این بیماری موثر است. بدیهی است اگر عامل ایجاد کننده لنف ادم ثانویه قابل درمان باشد، بهتر است روی درمان کامل آن، تمرکز شود.

درمان لنف ادم و تاثیر پروبیوتیک ها در کاهش آن

در تقریبا همه موارد، لنف ادم قابل علاج نیست. در چنین مواردی تنها می توان ورم ناشی از لنف ادم را با برخی روش های درمانی موجود کاهش داد. به همین دلیل تاثیر پروبیوتیک ها در کاهش لنف ادم را بررسی کرده ایم. همچنین کاهش لنف ادم باعث بهبود کیفیت زندگی بیمار و تعدیل اثرات بد ورم روی سایر جنبه های سلامتی وی می شود.
به طورخلاصه، رایج ترین روش هایی که به کنترل ورم ناشی از لنف ادم کمک می کنند، به شرح زیر هستند:

⦁ مراقبت از پوست محل درگیر

⦁ ماساژ دستی با رعایت جهت درست آناتومیک به گونه ای که به تخلیه لنف ادم کمک نماید

⦁ درمان های فشاری روی محل درگیر مانند بانداژهای فشارنده و/یا استفاده از پمپ های تخلیه لنف ادم

⦁ ورزش های مناسب یا حرکات نرمشی کششی برای کاهش ورم ناشی از لنف ادم
لنف ادم در هر نقطه از بدن انسان ممکن است رخ دهد. با وجود این، شایع ترین نقاطی که درگیر لنف ادم می شوند، دست ها و پاها (اندام های تحتانی و فوقانی) هستند.

پروبیوتیک چیست؟

برای آن که با تاثیر پروبیوتیک ها در کاهش لنف ادم آشنا شویم بهتر است پروبیوتیک ها را بشناسیم. به میکروب ها یا بهتر است گفته شود باکتری هایی که برای بدن خوب هستند و به سلامت بیشتر ما کمک می کنند، پروبیوتیک گفته می شود. البته شاید تعریف درست تر این باشد که گفته شود مواد غذایی و مکمل هایی که حاوی باکتری های مفید برای بدن ما هستند، پروبیوتیک نام دارند.

شاید ساده ترین نمونه از غذاهای پروبیوتیک ماست باشد. ماست با برخورداری از باکتری های مفید برای سلامت بدن ما، یکی از نمونه های خوب پروبیوتیک به شمار می رود.
نوشیدنی کفیر یکی دیگر از مواد غذایی مورد استفاده است. این نوشیدنی دارای مقدار مناسبی از باکتری های مفید برای سلامت بدن انسان است.

اهمیت انتخاب کفش مناسب برای لنف ادم پا

اگر فرد مبتلا کفش مناسب برای لنف ادم به پا داشته باشد، ممکن است تا حدود زیادی بتواند به کیفیت عادی زندگی خود برگردد. با توجه به اینکه مبتلایان به لنف ادم پا، فعالیت بدنی و پیاده روی از اهمیت ویژه ای برخوردار است لازم است در انتخاب کفش مناسب نهایت دقت بکار گرفته شود.
اما پرسش این جاست: چه کفشی برای لنف ادم، مناسب است؟

کدام نوع کفش برای لنف ادم مناسب است؟

نرم و راحت باشد و به خوبی از پا محافظت کند. برای مبتلایان به لنف ادم پا، کفش های ورزشی با سایز مناسب می توانند بهترین گزینه باشند. به طور معمول، بخش های جلوی کفش های ورزشی کاملا عریض است و به همین دلیل از پای ورم کرده مبتلا به لنف ادم حفاظت می کند.
کاملا سایز پا باشند یعنی دارای درازا و پهنای کافی باشند ، ایده آل هستند. این کفش ها از مشکلات پا جلوگیری کرده، راحتی بیشتری برای بیمار فراهم می آورند. کفش مناسب برای لنف ادم باعث افزایش تحرک بیمار می شود. از این رو، فعالیت بدنی بیمار بیشتر شده، در نتیجه، ورم پا تا حدودی کم می شود.

تهویه مناسبی داشته باشد. اما شاید کفش های ویژه مبتلایان به دیابت از کفش ورزشی هم بهتر باشد. این کفش ها نه تنها وزن کم، بلکه رویه مشبک هم دارند و از تهویه مناسب برخوردار هستند. بخش زیرین این کفش ها هم کاملا نرم و راحت است.
سایزشان با بستن بند قابل تنظیم باشد. کفش هایی که دارای بند تنظیم شونده هستند، گزینه بسیار مناسبی به شمار می آیند. این کفش ها اجازه می دهند بر اساس میزان ورم پا در طول ساعات گوناگون، بندها شل یا سفت تر بسته شوند.

قابلیت استفاده از کفی های مخصوص داشته باشند. همراه داشتن وسایل ارتوپدیکی که به طور معمول، داخل کفش ها استفاده می شوند، مانند کفی های مخصوص، از اهمیت بالایی برخوردار هستند.

اگر از چنین وسایلی در کفش بیمار استفاده می شود، حتما باید هنگام خرید کفش آنها را در کفش قرار دهد و امتحان کند.
استفاده از سایزهای مختلف دو پا. بدیهی است که اگر یک پا دچار لنف ادم باشد اما پای دیگر سالم باشد، بیمار مجبور است دو سایز متفاوت کفش را تهیه نماید تا در هنگام پیاده روی تعادل مناسبی داشته باشد.

سیستم لنفاوی چیست؟

سیستم لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی بدن شما است. این سیستم شبکه ای از عروق لنفاوی و گره های لنفاوی است. رگ‌های لنفاوی بسیار شبیه سیاهرگ‌هایی هستند که خون را در بدن جمع‌آوری و حمل می‌کنند. اما این عروق به جای حمل خون، مایع آبکی شفافی به نام لنف را حمل می کنند. مایع لنفاوی حاوی گلبول های سفید است که به مبارزه با عفونت ها کمک می کند.

غدد لنفاوی متورم چیست؟

غدد لنفاوی متورم معمولاً در نتیجه عفونت ناشی از باکتری یا ویروس رخ می دهد. به ندرت تورم غدد لنفاوی ناشی از سرطان است.

علت ایجاد تورم غدد لنفاوی چیست؟

غدد لنفاوی مجموعه‌ای از سلول‌های کوچک و گرد هستند. این سلول های تخصصی مایع لنفاوی شما را در حالی که در بدن شما حرکت می کند فیلتر می کنند و با از بین بردن میکروب ها از شما محافظت می کنند.

غدد لنفاوی به صورت گروهی(گره های لنفاوی) وجود دارند و هر گروه ناحیه خاصی از بدن شما را تحت پوشش قرار می دهد.

شایع ترین علت این تورم در گردن، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است که برطرف شدن کامل آن بین 10 تا 14 روز طول می کشد. لنفادنوپاتی نام دیگر تورم غدد لنفاوی است.

شایع ترین علت تورم غدد لنفاوی عفونت، به ویژه عفونت ویروسی، مانند سرماخوردگی است. سایر علل احتمالی تورم غدد عبارتند از:

عفونت های رایج

• گلودرد استرپتوکوکی
• سرخک
• عفونت گوش
• عفونت دندان(آبسه)
• مونونوکلئوز
• عفونت های پوست یا زخم، مانند سلولیت
• ویروس نقص ایمنی انسانی(HIV)

عفونت های غیر معمول

• بیماری سل
• برخی از عفونت های مقاربتی مانند سیفلیس
• توکسوپلاسموز – یک عفونت انگلی ناشی از تماس با مدفوع گربه آلوده یا خوردن گوشت نیم پز
• تب خراش گربه – عفونت باکتریایی ناشی از چنگ زدن یا گاز گرفتن گربه